Τη Δευτέρα έρχεται το νομοσχέδιο-ταφόπλακα του Ελληνικού Έθνους

Το οτιδήποτε στη ζωή έχει μια αρχή και ένα τέλος. Εξυπακούεται ότι αυτό συμβαίνει και με το έθνος του οποίου η συνεισφορά στον πολιτισμό, στις Τέχνες και τα Γράμματα ήταν η μεγαλύτερη από όλα τα υπόλοιπα έθνη. Από που να ξεκινήσουμε και που να τελειώσουμε; Από την Ελλάδα του 5ου πχ αιώνα, από την Ελλάδα των Ελληνιστικών χρόνων, ή να πάμε πιο παλιά στην Μυκηναική εποχή ή ακόμη και πιο παλιά στην πρώτη οργανωμένη Ευρωπαική κοινωνία του Σέσκλου; Δεν θα αρχίσουμε από πουθενά γιατί τα ξέρουμε όλα, αν και λιγότερο από τον υπόλοιπο Κόσμο που αγάπησε την Ελλάδα -φαίνεται- πιο πολύ από τους Έλληνες...

Μέσα σε λίγες δεκαετίες από αυτήν την εποχή, θα αρχίσει να σβήνει σταδιακά η Ελληνική Φυλή. Οι επιμειξίες με Αλβανούς, Ρώσους, Πακιστανούς, Ρουμάνους, Χιλιανούς κτλ θα είναι γεγονός. Ο Έλληνας όπως τον γνωρίζουμε σήμερα θα αλλάζει. Το χρώμα του δέρματος του θα γίνεται πιο σκουρόχρωμο, το μαλλί του πιο μαύρο, η μύτη του γαμψή και φυσικά οι διανοητικές του ικανότητες θα μειώνονται.

Για αυτό όμως έχει ευθύνη ο ίδιος ο Έλληνας. Και ο λόγος είναι μετά την τελευταία ισοπέδωση της Αριστεράς που επέτυχε στα βουνά της Μακεδονίας το 1949, για κάποιο λόγο, άρχισε να την φοβάται. Για κάποιο λόγο, η λέπρα αυτή άρχισε να εξαπλώνεται σε κάθε τομέα της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, παρότι είχε συντριπτικά νικηθεί. Τα τελευταία, δε, 10-20 χρόνια, όποιος έλεγε ότι είναι πατριώτης, εθεωρείτο φασίστας, ενώ όποιος τολμούσε να μιλήσει ακόμη και για όρια στην μετανάστευση, ακροδεξιός. Και το εντυπωσιακό είναι αυτοί που δηλώνουν αριστεροί είναι οι βολεμένοι του συστήματος, οι πιο εύποροι, αυτοί που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και αυτοί που εργάζονται λιγότερο αν και πληρώνονται περισσότερο. Αφήσαμε ένα κράτος εν κράτει μέσα στα Εξάρχεια να υπάρχει, αντί να έχει τη μοίρα του Βελουχιώτη και του κάθε Βελουχιώτη.

Αντί λοιπόν, να συνεχίσουμε να $&^$&*! την αριστερή λέπρα όπως κάναμε στο Γράμμο και στο Βίτσι, ανεξήγητα αρχίσαμε να την φοβόμαστε, ενώ από την άλλη ψηφίζαμε μαζοχιστικά τον κάθε άσχετο γιο και ανηψιό πρώην πολιτικού, δίνοντας στα 2 μεγάλα κόμματα πάντα τουλάχιστον το 80% των ψήφων μας. Και ήρθε τώρα ένας αγαθοβιόλης, ένας στη κυριολεξία 'Γιωργάκης' να μας καταστρέψει ολοκληρωτικά...

Αυτή ακριβώς η αίσθηση της αυτοκαταστροφής είναι αυτή που μετριάζει λίγο τη λύπη μας. Καταστρέφουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας και όχι κάποιος άλλος λαός. Αυτά περί εξωτερικών εχθρών, Αμερικάνων, Εβραίων, Κίσσινγκερ και Μπίλντενμπεργκ είναι γραφικότητες για εμάς. Επίσης ξέρουμε ότι η ίδια μοίρα περιμένει κάθε Ευρωπαικό λαό, οπότε απαλύνεται λίγο περαιτέρω η στεναχώρια μας, αφού όταν ένας πρόβλημα είναι γενικό, αποτελεί δυστυχώς γεγονός ότι μετριάζεται η λύπη.

Το μόνο που θα μας μείνει είναι αυτό το ερώτημα που διατυπώσαμε και πριν. Τι έγινε και αφήσαμε ανεξέλεγκτη την κάθε αναρχο-αριστερική μπούρδα να κυριαρχεί, αφού την ιδεολογία αυτήν την είχαμε ΞΕΠΑΤΩΣΕΙ στο Γράμμο και στο Βίτσι; Πως διάολο αρχίσαμε να την φοβόμαστε στο δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα; Τι άλλαξε;

Όπως και να έχει εμείς φταίμε για αυτό αλλά και για το τέλος του έθνους μας που ξεκινά την επόμενη Δευτέρα.

Καληνύχτα Ελλάδα μας.